En wat gaat er gebeuren volgend jaar?

Vanaf het begin van mijn Amerikaanse avontuur was het basis plan dat ik zou terug komen na een jaar, maar alle deuren bleven wel zo lang mogelijk open. Al vrij snel werd het duidelijk dat het Amerikaanse campus leven met wel aanstaat. Het duurde ook niet lang voordat ik begon te spelen met het idee om te blijven voor de gehele vierjaar durende 'undergraduate' studie te doen in The States. Naarmate het jaar vorderde, en de het campus leven steeds meer op me begon te groeien, moest ik serieus gaan denken over waar ik volgend jaar zou studeren.

Hoewel het studentenleven helemaal anders is dan in Nederland, en ik het leven op een campus fantastisch vind (met iedereen die op de universiteit die je dagelijks ziet omdat het toch zo'n kleine universiteit is), was er toch iets dat ik wilde dat anders was. Na cum laude mijn VWO met Klassieke Talen diploma te hebben behaald was het academisch niveau wel een stapje terug. In mijn eerste jaar volg ik tweedejaars en zelfs derdejaars vakken in de natuurwetenschappen! En hoewel deze een stuk uitdagender zijn, was ik er vrij zeker van dat het me niet voor de hele tijd bezig zou houden. Als ik die hogere vakken al zou halen in mijn eerste jaar blijft er weinig over om de rest van de jaren te worden uitgedaagd op academisch niveau. Dus riep ik de hulp in van mijn 'Academic Advisor.' Na met haar gepraat te hebben was de enige mogelijkheid om tijdens mijn complete studie uitdagende vakken te kiezen, een transfer naar een andere universiteit.

Dus, tijdens Spring Break ben ik op het web gaan rondkijken. Twee universiteiten spraken met heel erg aan, niet alleen op academisch niveau maar ook de rest van het plaatje. Deze universiteiten ware 'University of Southern Maine' en 'Northeastern University'.  De laatste ligt heel toevallig in de geweldige stad Boston, en zeer dichtbij het Boston Red Sox stadium, Fenway Park. Tijdens mijn trip naar Boston heb ik ook de campus bezocht, en zag ik mezelf er al helemaal rondlopen.

Na Spring Break praatte ik weer met mijn advisor, en besproken we ook het financiele plaatje en 'med school.' Deze twee zaken hebben de doorslag gegeven voor mijn beslissing over volgend jaar. Voor international studenten is het heel moeilijk om in 'med school' (of elke andere 'graduate study') te komen. Dus, als ik dan vier jaar hier had gestudeerd, en dan geen vervolgopleiding zou kunnen volgen, zou ik vier jaar studeren hebben 'verspild'.
Daarnaast is het krijgen van een studiebeurs na je eerste jaar, op een andere universiteit, heel erg moeilijk. Ook is het zo dat het krijgen van de Amerikaanse 'studiefinanciering' onmogelijk voor buitenlanders met het studenten visum dat ik heb. De engie manier op te betalen voor mijn studie was het afsluiten van leningen. Oftewel een grote schuld als ik uit school zou komen.

Daarnaast heb ik met mijn studie Geneeskunde geen lotingsmoeilijkheden, sinds ik een 8+ gemiddeld had. Dus in Nederland heb ik heel veel meer zekerheden. En studeren aan de Universiteit van Maastricht klinkt ook niet slecht.

Moge het duidelijk zijn dat mijn beslissing is gevallen op terug komen naar Nederland, en Geneeskunde te studeren aan de Universiteit van Maastricht. Is het studeren zoals op een Amerikaanse campus? Misschien niet, maar het is zeker niet slecht. En het is altijd wat je ervan maakt. Oftewel, ik maak er het meeste van en waarschijnlijk zal ik proberen een paar Amerikaanse aspecten toe te voegen aan de universiteit. Kortom, het is absoluut geen downgrade om te studeren aan de Universiteit van Maastricht volgend jaar! Dat dat maar eens heel duidelijk moge zijn.